Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/17759 Esas 2022/11228 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ancak, mala zarar verme suçundan tayin edilen 2.000 TL'lik adli para cezası, doğrudan verilen adli para cezasaları kapsamında olduğu için temyize tabi değildir. Nitelikli hırsızlık suçuna ilişkin hüküm ise yeterli gerekçe ve şahsileştirme yapılmadan verildiği için bozulmuştur. 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'a eklenen ek 2. madde uyarınca, 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezaları kesinleşir ve temyize tabi olmaz. Bozma kararı 5271 sayılı CMK'nın 230, 223. maddelerine göre verilmiştir. 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi ise sanığın temyiz talebinin reddedilmesi için kullanılmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince sanığın temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yargıtay incelemesine tabi olan ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün, açıklanan hüküm olması karşısında; 5271 sayılı CMK'nın 230, 223. maddeleri gereğince kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, müşteki anlatımı ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçe ile hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan önceki karara yollama yapılmak suretiyle Anayasa'nın 141/3 ve 5271 sayılı CMK'nın 34, 230, 232 ve 289/1-g (1412 sayılı CMUK'un 308/7) maddelerine aykırı davranılarak hükmün gerekçesiz bırakılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 13/09/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.