Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/24997 Esas 2022/11191 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Çocuk Mahkemesi'nin verdiği bir hüküm temyiz edilmiş ve incelenmiştir. Hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiş, ancak denetim süresi içinde suç işlendiği için hüküm açıklanmıştır. Kanuna göre, hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararı askıda olan bir mahkumiyet hükmüdür ve denetim süresinde kasıtlı bir suç işlenmediği takdirde düşme kararı verilir. Nihai mahkumiyet hükümleri olağan kanun yolu denetimine tabidir, ancak bu kararda istinaf yerine temyiz kanun yoluna tâbi olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle dosya yetkili ve görevli Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Dairesi Başkanlığına gönderilerek, gerekli inceleme yapılmak üzere iade edilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesi, hükmün açıklanması ve geri bırakılmasını düzenler.
- 5271 sayılı CMK'nın 223. maddesi, nihai hükümlerin olağan kanun yoluna tabi olduğunu belirtir.
- 5271 sayılı CMK'nın 272 ve devamı maddeleri, mahkumiyet hükümlerinin istinaf kanun yoluna tâbi olduğunu belirtir.
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, önceden verilmiş hükümlerin usule göre temyiz kanun yoluna tâbi olduğunu belirtir.

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlığa teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuk hakkında 09.02.2015 tarihinde işlediği iddia edilen konut dokunulmazlığını bozma suçundan verilen hüküm ilgili olarak 13/10/2015 tarihinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiş, bu karar 08/12/2015 tarihinde kesinleşmiştir. Denetim süresi içerisinde suç işlenmesi nedeniyle hüküm 18/04/2019 tarihinde açıklanmıştır ve bu hüküm suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmiştir.
5271 sayılı CMK'nın hükmün açıklanması ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını düzenleyen 231. maddesinin 5. fıkrasının son cümlesinde "Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, kurulan hükmün sanık hakkında bir hukukî sonuç doğurmamasını ifade eder." denilmektedir.
Kanun'un amir hükmü ve Yargıtay'ımızın istikrar bulmuş içtihatları uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları, nihai bir hüküm değil, asıl hükmü askıda bırakan itiraza tabi bir mahkeme kararıdır. Denetim süresinde kasıtlı bir suç işlenmediği (ya da denetim süresinde varsa öngörülen tedbirlere uyulduğu) takdirde, askıda olan mahkûmiyet hükmü hukuk aleminde neşv-ü nema bulmadan düşme kararı verilmesi gerekecektir.
Açıklanan bu hükmün tâbi olacağı kanun yoluna gelince;
5271 sayılı CMK’nın sistemine göre, 223. maddede belirtilen nihai hükümler (mahkûmiyet, beraat, red, düşme ve ceza verilmesine yer olmadığına dair kararlar) kural olarak olağan kanun yolu denetimine tabidirler.
Olağan kanun yolları istinaf ve temyizdir.
5271 sayılı CMK'nın 272 ve devamı maddelerine göre, mahkûmiyet hükümlerinin miktar itibariyle kesinlik istisnaları dışında istinaf kanun yoluna tâbi olduğunda da kuşku bulunmamaktadır.
Ancak;
İstinaf mahkemeleri 20 Temmuz 2016 tarihinden itibaren faaliyete geçtiğinden bu tarihten önce verilen nihai hükümler kesinleşinceye kadar, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca 1412 sayılı CMUK'taki usule göre, istinaf değil, temyiz kanun yoluna tâbidirler.
Suça sürüklenen çocuk hakkında her ne kadar istinaf mahkemeleri faaliyete geçmeden 13/10/2015 tarihinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ise de; 18/04/2019 tarihinde, yani Bölge adliye mahkemelerinin göreve başladığı 20.07.2016 tarihinden sonra hükmün açıklanması nedeniyle, karar tarihi itibariyle bu hükmün istinaf kanun yoluna tâbi olduğu anlaşılmakla, dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 5271 sayılı CMK'nın 264/1-2. maddesi hükümleri uyarınca kanun yolunda yanılmanın başvuranın haklarını ortadan kaldırmayacağından gerekli inceleme yapılmak üzere dosyanın yetkili ve görevli Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Dairesi Başkanlığına gönderilmesine, 13/09/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.