Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/16621 Esas 2022/11122 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mala zarar verme suçundan mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Dosya incelendikten sonra, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasındaki etkin pişmanlık hükümleriyle ilgili ibarenin madde metninden çıkarıldığı anlaşılmıştır. Bu sebeple, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca failin lehine olan kanun uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Sanığın mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamında bulunması sebebiyle, CMK'nın 254. maddesi uyarınca uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Bu nedenlerle, diğer yönleri incelenmeyen hüküm bozulmuştur.
Kanun maddeleri detaylı olarak:
- 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan ''etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile'' ibaresinin madde metninden çıkarıldığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddelerinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamında bulunması sebebiyle 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 13.09.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.