Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/16627 Esas 2022/11115 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, kamu malına zarar verme suçundan mahkum edilmiştir. Mahkeme kararında, adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrilebileceği ihtar edilmiştir. Ancak sanık hapis cezası adli para cezasına çevrilirken esas alınan tam gün sayısının belirtilmemesi nedeniyle karar bozulmuştur. 5237 sayılı TCK'nın 52/3. maddesine aykırı olarak belirtilmeyen tam gün sayısı, 150 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilerek düzeltilmiştir. Kararda, 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 106/3. maddesine atıfta bulunulmuştur. Bu kanun maddesi gereğince, adli para cezasının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma tedbirine de karar verilebileceği belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 106/3. maddesi uyarınca adli para cezalarının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma tedbirine de karar verilebileceği gözetilerek, sanık hakkında kurulan hükümde infaz yetkisini de kısıtlar şekilde adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğinin ihtar edilmiş olması infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabul ile nitelendirmede usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz istemleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezası adlî para cezasına çevrilirken, 5237 sayılı TCK’nın 52/3. maddesine aykırı olarak, esas alınan tam gün sayısının belirtilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının 4. bendinde yer alan "TCK'nın 50/1-a maddesi uyarınca" ibaresinden sonra gelmek üzere, "150 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.