Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/16985 Esas 2022/11494 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında kamuya malına zarar verme suçundan asliye ceza mahkemesinde verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiş, ancak mahkeme bozma sebebi oluşturmamıştır. Sanığın daha önceki tehdit suçu mahkumiyeti esas alınırken, tehdit suçunun 6763 sayılı CMK'nın 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında verilen kararın uygulanıp uygulanmayacağı tartışma konusu olmuştur. Ancak, infaz aşamasında kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanması gerektiği düşünülerek, mahkeme kararı onanmıştır. Kanun maddeleri: TCK'nın 106/1, 5237 sayılı TCK'nın 7/2, 6763 sayılı CMK'nın 253. ve 254. maddeleri.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Çiftlik Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2014/215 Esas-2014/236 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyeti, TCK'nın 106/1. maddesinde düzenlenen tehdit suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 106/1. maddesinde tanımı yapılan tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK'nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilerek bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’nün temyiz istemi yerinde görülmediğinden reddine, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,14.09.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.