Esas No: 2021/15405
Karar No: 2022/11480
Karar Tarihi: 14.09.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/15405 Esas 2022/11480 Karar Sayılı İlamı
6. Ceza Dairesi 2021/15405 E. , 2022/11480 K.Özet:
Sanık, nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Adli para cezasına mahkumiyet hükmü temyiz edilemezken, diğer suçlar ile ilgili temyiz incelemesi yapılmış ve sanık müdafiinin temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak da 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde ile ilgili açıklama yapılmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, tebliğnameye uygun olarak sanık müdafiniinin temyiz isteminin CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve nitelikli hırsızlık suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Nitelikli hırsızlık suçunda sonuç cezanın 3 yıl 1 ay 15 gün yerine 2 yıl 13 ay 15 gün olarak eksik hesaplanması karşı temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 14.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.