Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/15415 Esas 2022/11411 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet kararı temyiz edildi. Dosya incelendi ve suça sürüklenen çocuğun mahkemede kapalı yerine açık yerde yargılanması nedeniyle dosya bozulmadı. Mala zarar verme suçundan verilen adli para cezası kesin hüküm niteliğinde olduğu için temyiz edilemeyecek, işyeri dokunulmazlığının ihlali suçunda ise dava dava zamanaşımı nedeniyle düşürüldü. Nitelikli hırsızlık suçuna ilişkin verilen hüküm de suça sürüklenen çocuğun savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle bozuldu. Kanun maddeleri 6217 sayılı kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı kanuna eklenen ek 2. madde, 5237 sayılı TCK'nın 116/4, 31/2, ve 142/2-h, 5271 sayılı CMK'nın 196/2. maddeleridir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya içinde yer alan 23/10/2015 tarihli oturumda suça sürüklenen çocuğun 18 yaşını tamamlamadığı gözetilmeden duruşmanın kapalı yerine açık yapılması telafisi olanaklı olmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçuna yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen adli para cezası ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Suça sürüklenen çocuğa yüklenen ve 5237 sayılı TCK'nın 116/4, 31/2. maddelerine uyan suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasanın 66/1-e ve 66/2 maddelerinde öngörülen 4 yıllık asli dava zamanaşımı süresinin karar tarihi olan 24/05/2016 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
3-Suça sürüklenen çocuk hakkında nitelikli hırsızlık suçuna yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
5271 sayılı CMK'nın 196/2. maddesinde yer alan “Sanık, alt sınırı beş yıl ve daha fazla hapis cezasını gerektiren suçlar hariç olmak üzere, istinabe suretiyle sorguya çekilebilir.” şeklindeki düzenleme uyarınca, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesinde düzenlenen hırsızlık suçlarına ilişkin cezanın alt sınırının 5 yıl olması karşısında, suça sürüklenen çocuğun istinabe suretiyle sorguya çekilemeyeceği gözetilmeden savunma hakkı kısıtlanarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 14/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.