Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/15420 Esas 2022/11418 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından dava açılmış ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz istemleri doğrultusunda yapılan incelemede, mala zarar verme suçu için verilen adli para cezası temyiz edilemeyecek kesin hüküm olduğu belirtilmiş ve reddedilmiştir. Ancak, nitelikli hırsızlık suçu için verilen cezanın üst sınırına uygun zamanaşımı süresinin geçmiş olması nedeniyle dava düşürülmüştür.
6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen adli para cezası ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin, tebliğnameye uygun olarak reddedilmesi gerekmektedir.
Nitelikli hırsızlık suçu için ise 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesi uyarınca verilen cezanın üst sınırına göre, olağanüstü dava zamanaşımı süresinin geçmiş olması nedeniyle dava düşürülmüştür.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçuna yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen adli para cezası ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçuna yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Sanığa yüklenen ve 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesine uyan suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasanın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin, suçun işlendiği 29/06/2009 tarihinden incelemenin yapıldığı tarihe kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 14/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.