Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/16988 Esas 2022/11515 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, kamuya malına zarar verme suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Temyiz edilen hükümde adli para cezasının belirlenmesinde esas alınan tam gün sayısı gösterilmemiş ve kanun maddeleri eksik belirtilmiştir. Adli para cezasının ödenmemesi halinde kamuya yararlı işte çalıştırma seçeneği olduğu halde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesi şeklinde karar verilmesi de eleştirilmiştir. Ancak, vekalet ücreti konusunda aykırılık tespit edilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 52/3 maddesinin yazılmaması ve TCK'nın 52/2 maddesinin kararda gösterilmemesi de mahallinde giderilebilir eksiklik olarak kabul edilmiştir. Kararın bozulması ve düzeltilerek onaylanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri, 5271 sayılı CMK’nın 260/1. madde ve fıkrası, 5237 sayılı TCK'nın 52/3 maddesi, 5275 sayılı Kanun'un 106/3.maddesidir. Ayrıca, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 13. maddesi de kararda belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Duruşmadan usulüne uygun haber edilmeyen ...’nın gerekçeli kararı tebliği üzerine hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından suçtan zarar görmesi nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 260/1. madde ve fıkrası uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı olduğu anlaşılmakla katılan olarak kabul edilerek yapılan incelemede;
Adli para cezasının belirlenmesinde esas alınan tam gün sayısı olan 100 gün para cezasının kararda gösterilmeyerek 5237 sayılı TCK'nın 52/3 maddesinin yazılmaması ve TCK'nın 52/2 maddesinin kararda gösterilmemesi mahallinde giderilebilir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
5275 sayılı Kanun'un 106/3.maddesinde adli para cezasının ödenmemesi halinde kamuya yararlı işte çalıştırma seçeneği de olduğu halde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine şeklinde karar verilerek infaz yetkisinin kısıtlanması, infaz aşamasında değerlendirilebilecek bir husus özelliğinde düşünüldüğünden bozma nedeni olarak gösterilmemiştir. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kendisini vekille temsil ettiren katılan kurum lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi' nin 13. maddesi gereğince maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve katılan kurum vekilinin temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün CMUK'un 321. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükmün yargılama giderleri kısmından sonra gelmek üzere "hüküm
tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'ne göre 1.800,00 TL maktu vekalet ücretinin sanıktan alınarak katılan kuruma verilmesine" karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.09.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.