Esas No: 2021/17026
Karar No: 2022/11569
Karar Tarihi: 15.09.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/17026 Esas 2022/11569 Karar Sayılı İlamı
6. Ceza Dairesi 2021/17026 E. , 2022/11569 K.Özet:
Sanık hakkında mala zarar verme, tehdit ve kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri temyiz edildi ve incelendi. Mahkeme, sanığın tehdit suçundan tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün olmadığına ve bu nedenle temyiz isteminin reddedilmesine karar verdi. Sanık hakkında kasten silahla basit yaralama ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler ise usul ve kanuna uygun bulunarak onandı. 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde doğrultusunda, doğrudan verilen 3.000. TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin sayılır. Sanığın tehdit suçundan tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün detaylı açıklaması yapılmamış.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme, tehdit ve kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında katılan ...'e karşı işlediği tehdit suçunda kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanığa tehdit suçundan dolayı tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince sanığın temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında katılan ...'a karşı işlediği kasten silahla basit yaralama ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanığın temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 15.09.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.