Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/16030 Esas 2022/11859 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkum edilen sanığın dosyasının yeniden değerlendirilmesi gerektiğini belirtti. Çünkü hırsızlık suçu, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesine eklenen alt bentler arasında yer alan ve uzlaşma kapsamına alınan suçlardan biridir. Bu nedenle, uzlaştırma işlemleri yerine getirilerek sonuçlarının değerlendirilmesi gereklidir. Ayrıca, sanığın tekerrüre esas olabilecek başka bir suç kaydının olmadığı göz önüne alındığında, verilen hapis cezasının mükerrer suçlular için öngörülen infaz rejimine göre çektirilmesi kararlaştırıldı. Kararda, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler ve 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesi gibi kanun maddelerine atıfta bulunulmuştur.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
2-Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olduğu kabul edilen Nazilli (Kapatılan) 3. Sulh Ceza Mahkemesi'nin 2013/521 Esas ve 2013/272 Karar sayılı ilamıyla sanığın 5237 sayılı TCK'nın 106/1-1.cümlesi gereğince "tehdit" suçundan cezalandırılmasına karar verildiği ancak; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, tekerrüre esas alınan suçun da uzlaşma kapsamına alındığı; Uyap sisteminden yapılan kontrolde, bu suça ilişkin dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği ve tarafların uzlaşması nedeniyle, Nazilli 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.05.2021 tarihli ek kararı ile söz konusu mahkumiyet hükmünün ortadan kaldırılmasına karar verildiği anlaşılmakla; bu hükmün tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın tekerrüre esas olabilecek başka ilamının da bulunmadığı gözetilmeksizin, mükerrir kabul edilerek, verilen hapis cezasının TCK'nın 58/6-7. maddeleri gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenlerle 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 19.09.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.