Kasten yaralama - İftira - 6136 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/7293 Esas 2016/574 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
16. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7293
Karar No: 2016/574
Karar Tarihi: 09.02.2016

Kasten yaralama - İftira - 6136 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/7293 Esas 2016/574 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanığın kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından hükümlü olduğunu belirtmiş ancak adli para cezasının miktarı ve temyiz sınırı sebebiyle temyiz talebinin reddedildiğini açıklamıştır. İftira suçundan kurulan hüküm ise, sanığın iddialarının maddi vakıalara dayandığı ve eyleminin suç işlemediğini bildiği kimseye suç atmak biçiminde olmadığı, anayasal şikayet hakkını kullanma niteliğinde olduğu sebebiyle yeterli delil bulunmadığını belirterek beraat yerine mahkumiyet kararı verilmiştir. Kararda ayrıca taksitlendirme esnasında taksit aralıklarının gösterilmemesi, seçenek yaptırım olan adli para cezalarının yerine getirilmemesi durumunda resen uygulama yapılacağı sebebiyle ihtarat yapılmaması durumunda kanuna aykırılık olduğu belirtilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- TCK 86/2, 86/3-e, 62/1, 52/2-4, 63.
- 6136 sayılı Kanunun 13/4, TCK 62/1, 52/2-4, 63.
- TCK 267/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 63.
16. Ceza Dairesi         2015/7293 E.  ,  2016/574 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Kasten yaralama, İftira, 6136 sayılı Kanuna muhalefet
    Hüküm : 1) TCK"nın 86/2, 86/3-e, 62/1, 52/2-4, 63. maddeleri
    uyarınca mahkumiyet
    2) 6136 sayılı Kanunun 13/4, TCK"nın 62/1, 52/2-4,
    63. maddeleri uyarınca mahkumiyet
    3) TCK"nın 267/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 63. maddeleri
    uyarınca mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    1- Kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
    Hükmolunan adli para cezasının miktarı ve 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. maddesindeki temyiz sınırı karşısında hükümlerin kesin olması nedeniyle, temyiz talebinin REDDİNE,
    2- İftira suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
    İftira suçunun oluşabilmesi için; yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlenmediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesinin gerektiği, somut olayda; sanığın iddialarının maddi vakıalara dayandığı ve eyleminin suç işlemediğini bildiği kimseye suç atmak biçiminde olmayıp anayasal şikayet hakkını kullanma niteliğinde bulunduğu tüm dosya kapsamından anlaşıldığından, sanığın iftira kastıyla hareket ettiğine dair yeterli
    delil bulunmadığı da gözetilerek yasal unsurları itibariyle oluşmayan iftira suçundan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
    Kabule ve uygulamaya göre de;
    a) Sanık hakkında verilen adli para cezasının taksitlendirilirken, taksit aralıklarının gösterilmemesi,
    b) Seçenek yaptırım olan adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca infaz aşamasında resen uygulama yapılabileceği nazara alındığında hüküm fıkrasında TCK"nın 52/4. maddesi gereğince ihtarat yapılması,
    Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 09.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.














    Hemen Ara