Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/16190 Esas 2022/12120 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanığın nitelikli hırsızlık suçunu işlediği gerekçesiyle mahkumiyetine karar verdi. Ancak, mağdurun sanıklar tarafından kendisine mutluluk hapı verildiğini ve hapı içtikten sonra kendini kaybettiğini söylemesi üzerine, sanığın uyuşturucu hap vererek mağdurun direncini kırdığı gerekçesiyle suçun yağma suçu olarak kabul edilip edilemeyeceği konusu üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine bırakılmalıydı. Bu sebeple, yargılamanın devam edilerek sanığın mahkumiyetine karar verilmesi hatalı olmuştur. Sonuç olarak, karar bozulmuştur ve sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek ceza miktarı yönünden kanunlar uyarınca hareket edilecektir.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 148/3. maddesi: Kişinin uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmasını sağladıktan sonra, bu durumda olan kişinin direncini kırmak suretiyle veya kırılmış olan direnci kullanarak, kişinin tasarrufunda bulunan eşya veya para hırsızlık suçunu oluşturur.
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi: Ceza Muhakemesi Kanunu hükümlerinin uygulanmasında verilen kararların taraflara tebliği, tutuklamalarda idarenin ve yargılamanın yerine getirilmesinde infaz mercilerinin yetkili kılınması.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/son maddesi: Bozma kararında belirtilmeyen hususlarda emsal hükümlere göre hareket edileceği belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Mağdurun kollukta alınan beyanında, sanıkların kendisine mutluluk hapı olduğunu söyleyerek bir hap verdiklerini, içmesini istemeleri üzerine söz konusu hapı içtiğini ve kendinden geçtiğini, her şeyi görüp müdahale edemediğini belirtmesi karşısında, sanığın eyleminin TCK’nın 148/3. maddesi kapsamında kalacak şekilde uyuşturucu hap vermek suretiyle mağdurun direncini kırarak yağma suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delillerin takdirinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ceza miktarı bakımından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesinin yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 21.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.