Esas No: 2021/15431
Karar No: 2022/11988
Karar Tarihi: 21.09.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/15431 Esas 2022/11988 Karar Sayılı İlamı
6. Ceza Dairesi 2021/15431 E. , 2022/11988 K.Özet:
Sanık, nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum olmuştur. Nitelikli hırsızlık suçuna yönelik temyiz istemi reddedilmiştir. İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen ceza ise Yerel Mahkemenin eksik ceza vermesi nedeniyle BOZULMUŞ, sanık TCK'nin 119/1-c maddesi gereğince verilen cezadan bir kat artırılarak 12 ay hapis cezası ile cezalandırılmıştır.
TCK 119/1-c maddesi: \"İşyerinin, kamuya açık yerlerden sayılan umuma açık veya herkesin faydalanabileceği yerlere isabet eden kısmının, işyerinin ticari faaliyete ayrılan bölümüne veya işyeri sahibinin rızasına bağlı diğer bölümlerine dahil olmaksızın birlikte, iki veya daha fazla kişi tarafından gece vakti veya kapalı veya açık olarak işyeri dışında kullanılan taşıtın içinde veya ait olduğu yerde herhangi bir yolla açılması, işyerine ya da işyerine ait emanetçiye ait bir bölüme girilmesi veya işyerindeki emanetçi dolap ve kasaların açılması veya bunlarda bulunan veya bulunacağı kesin bilinen para, kıymetli evrak, senet, tahvil, bono, imza sirküleri, defter, vesika, belge, programa müteallik kayıt pano ve makine, cep telefonu ve benzeri araçların alınması veya zorlukla alınmaktan men edilmesi halinde, üç yıldan altı yıla kadar hapis cezası verilir.\"
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yerel Mahkemenin el çektiği kararı yeniden ele alıp hükmü değiştiremeyeceği, bu nedenle 22.08.2016 tarihli 2015/555 E. 2016/533 K. sayılı ek kararla verilen tavzih kararı yok hükmünde kabul edilerek yapılan incelemede;
I- Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanığın temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II- Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
İş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçundan hüküm kurulurken suçun birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi nedeniyle temel ceza üzerinden TCK 119/1-c maddesi nedeniyle artırımın uygulanmasıyla 12 ay hapis cezası olması gerekirken, 1 yıl hapis cezası verilmek suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılamaya yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından sanık hakkında TCK'nin 119/1-c maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, ''TCK'nin 119/1-c maddesi gereğince verilen ceza bir kat artırılarak sanığın 12 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.09.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.