Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/19574 Esas 2022/12023 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, suçun birden fazla kişi tarafından işlendiği anlaşıldığı için, sanık hakkında TCK'nın 119/1-c maddesi de uygulanması gerektiği gözetilmeyerek eksik ceza tayini yapılmıştır. Bu nedenle karar bozulmuştur. Kanunlar arasında yapılan değişiklikler de gözetilerek, suçun cezasının üst sınırı 4 yıl olduğu ve basit yargılama usulüne tâbi olmadığı belirtilmiştir. Kanunlar ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK’nın 116/1, 119/1-c. maddeleri ve 5271 sayılı CMK’nın 251/1. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ve 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesiyle 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
5237 sayılı TCK’nın 116/1, 119/1-c. maddelerinde tanımlı nitelikli konut dokunulmazlığının ihlali suçunun gerektiği cezanın üst sınırının 4 yıl olduğu, bu nedenle 5271 sayılı CMK’nın 251/1. maddesi kapsamında basit yargılama usûlüne tâbi olmadığı anlaşılmakla, tebliğnamede bu hususta bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Katılana yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK'nın 119/1-c maddesiyle de uygulama yapılması gerektiği gözetilmeyerek eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğname gerekçesine aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının korunmasına, 21.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.