Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/16341 Esas 2022/12140 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık olayıyla ilgili olarak verilen mahkumiyet hükmünü onaylarken, beraat hükümlerinin temyiz edilebilir olmadığına karar verdi. Ancak, sanıkların cezalarının alt sınırının yanlış belirlenmesi nedeniyle, mahkumiyet hükümlerinin bozulmasına karar verildi. Yapılan değişiklik uyarınca, hırsızlık suçu için öngörülen ceza miktarının alt sınırının 3 yıl hapis cezası olduğu hatırlatıldı.
Kanun Maddeleri:
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesi
6545 sayılı Kanunun 62. maddesi
28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet-Beraat


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında kurulan beraat hükümlerin temyiz incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun ve takdire dayalı bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerin temyiz incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanunun 62. maddesiyle yapılan ve 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanıkların üzerine atılı 5237 sayılı TCK'nın 142/1-a. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçu için öngörülen ceza miktarının alt sınırının 3 yıl hapis cezası olduğu halde, sanıklar hakkında temel cezanın 2 yıl olarak belirlenerek eksik ceza tayini
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..., sanık ..., sanık ... müdafi, sanık ... müdafii ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 22.09.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.