Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/18353 Esas 2022/12235 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında verilen hükme yönelik yapılan temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın 12/07/2016 tarihli temyiz isteminin süresinde olmadığı, CMUK'nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla; aynı Kanunun 317. maddesi uyarınca, temyiz istemlerinin REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanığın temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
III-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Mala zarar verme suçundan ceza tayin edilirken suç adı doğru ancak kanun maddesi olarak 5237 sayılı TCK 116/4 maddesi ibaresinin yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak görülmüştür.
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 151/1 maddesi uyarınca düzenlenen mala zarar verme suçunun gerektirdiği cezanın türü ve yukarı sınırına göre, aynı Yasanın 66/1-e, 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık dava zamanaşımının, suç tarihi olan 24/02/2010 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye gerekçesi aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
IV- Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Sanığın atılı suçlamaları kabul etmediği gibi yüklenen suçu işlediklerine ilişkin, sanık ...'in atfı cürüm niteliğindeki beyanları dışında hükümlülüğüne yeterli, kesin ve inandırıcı hukuka uygun kanıtlar bulunmadığı gözetilmeden beraatleri yerine yazılı biçimde hükümlülüğüne karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 22.09.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.