Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 6136 sayılı Kanuna aykırılık, İş yeri dokunulmazlığını ihlal, Genel güvenliği tehlikeye düşürecek şekilde silahla ateş etmek, Mala zarar verme, Yalan tanıklık
Hüküm : A) ... hakkında;
1- TCK"nın 116/2, 116/4, 119/a, c, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet
2- TCK"nın 151/1, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet
3- TCK"nın 170/1-c, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet
4- 6136 sayılı Kanunun 13/1, 53, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet
B) ... (....) hakkında;
1- TCK"nın 116/2, 116/4, 119/a, c, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
2- TCK"nın 151/1, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
C) ... (...) hakkında; TCK"nın 272/1,272/2, 272/3, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A- Sanık ... hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, işyeri dokunulmazlığını ihlal, 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından, sanık ... (....) hakkında mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından, sanık ... (....) hakkında yalan tanıklık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Mahkemenin takdir ve değerlendirilmesinde isabetsizlik görülmemekle ve sanık ..."ın mala zarar verme eylemini diğer sanık ... ile iştirak halinde işlemiş olduğunun anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak olunmamıştır.
İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçunda temel ceza doğrudan TCK"nın 116/4. maddesi uyarınca, yalan tanıklık suçunda ise temel ceza doğrudan 272/3. maddesi uyarınca belirlenmemiş ise de, bu hususlar sonuç cezayı değiştirmeyeceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ..., sanık ... (....) ve sanık ... (...) müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı ile TCK"nın 53. maddesindeki bazı düzenlemelerin iptal edilmiş olması nedeniyle bu karar doğrultusunda hüküm kurulmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve sanık ... (...) müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükümlerdeki TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımlarının bütünüyle çıkarılarak yerine "Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK"nın 53. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına" ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B- Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
1- Sanığın ele geçirilemediği için nitelikleri tespit edilemeyen tabanca ile bir el ateş ederek katılanın işyerine zarar vermesi şeklindeki eyleminin TCK"nın 170/1-c maddesinde düzenlenen genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması ve TCK"nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçlarını oluşturduğu ve 5237 sayılı TCK"nın 44. maddesinde düzenlenen fikri içtima kuralı uyarınca en ağır cezayı gerektiren genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hem mala zarar verme suçundan hem de genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçlarından ayrı ayrı hükümler kurulması,
2- Kabul ve uygulamaya göre de;
TCK"nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararının gözetilmesi lüzumu,Kanuna aykırı, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 14/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.