Esas No: 2021/17042
Karar No: 2022/12205
Karar Tarihi: 22.09.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/17042 Esas 2022/12205 Karar Sayılı İlamı
6. Ceza Dairesi 2021/17042 E. , 2022/12205 K.Özet:
Mahkeme, mala zarar verme suçlamasıyla mahkumiyet kararı vermiş ancak daha sonra kanunlarda yapılan değişiklikler sonucu bu suçun uzlaşma kapsamına alındığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca, suçun işlendiği zamanda yürürlükte bulunan kanun maddesi ile sonradan yürürlüğe giren kanunun hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz edilir. Bu çerçevede, 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesi kapsamında olan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alınması sonucu, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ortaya çıkmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca; "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 22.09.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.