Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İftira
Hüküm : 5237 sayılı TCK"nın 267/1, 62, 50/a-a, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yukarıda özet bilgileri yazılı dosya incelendi.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delilleri mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın ve O yer Cumhuriyeti savcısının yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın soruşturma aşamasında iftirasından dönmüş olması karşısında, hakkında TCK"nın 269. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2- Tayin olunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında TCK 52/2. maddesinin uygulama maddesi olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
3- TCK"nın 50/3. maddesinin "uygulamada asıl mahkumiyet, bu madde hükümlerine göre çevrilen adli para cezası veya tedbirdir" hükmüne göre, fıkranın (a) bendinde belirtilen adli para cezasının, kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırım, diğer bentlerinde belirtilenlerin ise tedbir niteliğinde olduğu, TCK 50/6. maddesinde seçenek tedbirlere uyulmaması halinde yapılacak uygulama düzenlenmiş olup, infaz aşamasında seçenek yaptırım olan adli para cezasının yerine getirilmemesi halinde ise anılan fıkraya göre değil 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca uygulama yapılacağı gözetilmeden infazı da kısıtlar biçimde TCK"nın 50/6. maddesi gereğince ihtarat yapılması,
4- Sanığın duruşmadaki saygılı tutum ve davranışı lehine takdiri hafifletici sebep kabul edilerek cezasından TCK’nın 62. maddesi uyarınca takdiren indirim yapılmış olmasına göre, "sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılmadığından.." şeklinde birbiri ile çelişen gerekçe ile hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına takdiren yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, O yer Cumhuriyet savcısı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 11.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.