İftira - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/6181 Esas 2016/191 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
16. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6181
Karar No: 2016/191
Karar Tarihi: 19.01.2016

İftira - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/6181 Esas 2016/191 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, iftira suçundan TCK'nın 267/1, 269/2, 62/1, 50/1-a, 52/4. maddeleri uyarınca mahkum edildi. Temyizde bozma nedeni bulunmadı. Ancak, verilen gün para cezasının hesaplanması ve uygulanan kanun maddesi belirtilmemiş. Ayrıca, TCK'nın 50/3. maddesi ve 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi infazda dikkate alınmadığı için hüküm bu nedenle BOZULDU. Karar, TCK'nın 52/2. maddesi uyarınca günlük miktarları belirleyerek ve TCK'nın 50/6. maddesi gereğince ihtarat yaparak düzeltilerek ONANDI. Kanun maddeleri açıklamaları ise şu şekildedir:
- TCK'nın 267/1 maddesi, iftira suçunu düzenlemektedir.
- TCK'nın 269/2 maddesi, etkin pişmanlık hükmünü içermektedir.
- TCK'nın 62/1 maddesi, iftiranın suç olarak kabul edilmesi için kamu görevlisine yönelik olması gerektiğini belirtmektedir.
- TCK'nın 50/1-a maddesi, adli para cezası türlerinden birini belirlemektedir.
- TCK'nın 52/4. maddesi, adli para cezasının miktarının yargılama sırasında belirlenmesini öngörmektedir.
- TCK'nın 50/3. maddesi, adli para cezasının tedbir niteliğinde olduğunu belirtmektedir.
- 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi, infazda belirli kuralları düzenlemektedir.
- TCK'nın 50/6.
16. Ceza Dairesi         2015/6181 E.  ,  2016/191 K.
"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İftira
Hüküm : TCK"nın 267/1, 269/2, 62/1, 50/1-a, 52/4. maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kovuşturma aşamasında suça konu iddialarının doğru olduğunu beyan etmesi karşısında katılan hakkındaki iftirasından dönmediği anlaşılan sanık hakkında koşulları oluşmadığı halde TCK"nın 269/2. maddesindeki etkin pişmanlık hükmünün uygulanması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığa verilen gün para cezasının, bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktar ile çarpılması suretiyle hesaplanması sırasında uygulanan kanun ve maddesinin gösterilmemesi,
2- TCK’nın 50/3. maddesinin "uygulamada asıl mahkûmiyet, bu madde hükümlerine göre çevrilen adlî para cezası veya tedbirdir " hükmüne göre, fıkranın (a) bendinde belirtilen adli para cezasının, kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırım, diğer bentlerinde belirtilenlerin ise tedbir niteliğinde olduğu, TCK 50/6. maddesinde seçenek tedbirlere uyulmaması halinde yapılacak uygulama düzenlemiş olup, infaz aşamasında seçenek yaptırım olan adli para cezasının yerine getirilmemesi halinde ise anılan fıkraya göre değil 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca uygulama yapılacağı gözetilmeden infazı da kısıtlar biçimde TCK’nın 50/6. maddesi gereğince ihtarat yapılması,
./..


Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 5. fıkrasında “günlüğü takdiren” ibaresinden sonra gelmek üzere, “TCK’nın 52/2. maddesi uyarınca” ibaresinin eklenmesi ile hüküm fıkrasından TCK’nın 50/6. maddesi uyarınca ihtarat yapılmasına ilişkin bölümlerin çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



Hemen Ara