Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/16981 Esas 2022/12810 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıklar kamu malına zarar verme ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, doğrudan zarar görmeyen bir katılanın temyiz talebi reddedilmiştir. Sanıkların ve bir diğer katılanın temyiz talepleri de reddedilmiştir. Kararın gerekçesinde CMK'nın 233. maddesine aykırı şekilde yokluğunda yargılamaya devam edilmesine dikkat çekilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi kararda yer almaktadır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kamu malına zarar verme ve görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıklara yüklenen kamu malına zarar verme suçundan doğrudan zarar gören ve davaya katılma hakkı bulunan ... davadan haberdar edilmeyip, CMK'nın 233. maddesine aykırı şekilde yokluğunda yargılamaya devam edilerek hüküm kurulmuş ise de, suçtan zarar görenin vekili aracılığıyla şikayetçi olup davaya katılma ve temyiz talebinde bulunduğu görülmekle; katılma talebinin kabulü ile yapılan temyiz incelemesinde;
I- Katılan ...'ın sanıklar hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükümlere karşı temyiz istemlerinin incelenmesine;
Sanıklar hakkındaki kamu malına zarar verme suçu ile ilgili doğrudan zarar görmeyen katılan ...'ın davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunmadığından; temyiz isteminin 5320 sayılı Kanununun 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanıklar hakkında kamu malına zarar verme ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanıklar ve katılanlar ... ile ... vekilinin temyiz istemleri yerinde görülmediğinden reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye kısmen uygun kısmen aykırı olarak ONANMASINA, 28.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.