Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4412 Esas 2020/2574 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4412
Karar No: 2020/2574
Karar Tarihi: 09.12.2020

Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4412 Esas 2020/2574 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi         2020/4412 E.  ,  2020/2574 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Tefecilik yapmak
    Hüküm : Sanık hakkında açılan kamu davasının reddine

    I-Sanık ... hakkında mağdurlar ..., ..., ..."ye yönelik tefecilik suçundan kurulan ret kararına ilişkin katılan kurum vekilinin temyiz taleplerinin incelemesinde;
    Sanığın üzerine atılı tefecilik suçunun; 5237 sayılı TCK"nın 241/1. maddesinde öngörülen cezanın üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 8 yıl asli ve 12 yıl ilaveli zamanaşımına tabi olduğu, son ödünç paranın verildiği ve suç tarihi olarak kabulü gereken 10.01.2006 tarihi ile temyiz inceleme günü arasında 12 yıllık ilaveli zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşılmakla, katılan kurum vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASI, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
    II-Sanık hakkında mağdurlar ..., ... yönelik tefecilik suçundan kurulan ret kararına ilişkin katılan kurum vekilinin temyiz taleplerinin incelemesinde;
    Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, katılan kurum vekilinin hükme yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak;
    1-Sanığın kazanç elde etme amacı olmadan mağdurlara borç para verdiğine, hayvan alım satımı yaptığına dair aşamalarda değişmeyen ve birbiriyle uyumlu savunması, sanıktan faizle para almadığına dair savunmayı doğrulayan mağdur ... ve mağdur ..."ın iddiası ile dosyadaki tüm diğer deliller birlikte değerlendirildiğinde, sanığın faiz karşılığı ödünç para verdiğine ilişkin mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı somut bir delil bulunmadığı gözetilerek, beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi,
    2-Suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 2009 yerine 10.01.2006 olarak gösterilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
    Yasaya aykırı bulunduğundan hükmün CMUK’nın 321 nci maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.









    Hemen Ara