Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : 16.02.2013
Hüküm : TCK’nın 302/1, 3713 sayılı TMK’nın 5/1, TCK’nın 62/1, CMK’nın 307/4, TCK’nın 53, 58/7-9 ve TCK’nın 63. maddesi gereğince mahkumiyet

Usulüne uygun tebligata rağmen sanık müdafii duruşmaya gelmediği ve geçerli bir mazeret de bildirmediğinden dosyanın duruşmasız olarak yapılan incelemesi sonunda gereği düşünüldü;
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasıfları tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak;
Hükmolunan cezaya ilişkin kazanılmış hak uygulamasının bozma kararından önce kurulan hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükmün 4. maddesinden "CMK’nın 307/4" ibaresi çıkarılarak yerine "CMUK’nın 326/son" ibaresi eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.