Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/19565 Esas 2022/13094 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların konut dokunulmazlığının ihlali ve kasten yaralama suçlarından mahkumiyet hükümleri kesinleşmiştir. Ancak, kasten yaralama suçuna tayin edilen adli para cezaları temyiz edilemez. Konut dokunulmazlığının ihlaline ilişkin hükümler ise 7242 sayılı Kanunun 10. maddesiyle TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle infaz aşamasında gözetilmesi gerekmektedir. Mahkeme, dosya ve kanıtların incelenmesi sonucunda, sanıkların temyiz istemlerini reddederken usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin onanmasına karar vermiştir.
- 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Konut dokunulmazlığının ihlali ve kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle ve Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 31.05.2021 tarihli görevsizlik kararı ile dosya Dairemize gönderilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanıklar ... ve ... haklarında kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanıklar haklarında kasten yaralama suçundan dolayı tayin edilen 3.000 TL ve 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükümlerin, cezaların türü ve miktarları itibariyle temyizleri mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince temyiz istemlerinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanıklar ... ve ... haklarında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesiyle 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanıklar ... ve ...’un temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usûl ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 05.10.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.