Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/21271 Esas 2022/13240 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, nitelikli hırsızlık suçu işleyen sanığın temyiz talebini incelerken, suçun zamanaşımına uğradığı sonucuna vardı ve dava düştü. Suç tarihi olan 05.02.2001'den 21.10.2019 tarihine kadar geçen sürede, suçun zamanaşımı süresi olan 7 yıl 6 ay dolmuştu. Sanık, 765 sayılı TCK'nun 492/1, 81/2, 102/4, 104/2 maddeleri ile suçlanmıştı. Ancak, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nun aynı suça uyan 142/1-b, 143, 151/1, 116/1, 66 ve 67 maddeleri bir bütün olarak uygulanmıştı. Bu kanunda da suçun zamanaşımı süresi 7 yıl 6 aydı. Mahkeme kararı oy birliği ile alındı.
Kanun maddeleri:
- 765 sayılı TCK'nun 492/1, 81/2, 102/4, 104/2. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nun 142/1-b, 143, 151/1, 116/1, 66 ve 67. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nun 7/2 maddesi
- 5252 sayılı Kanun'un 9/3. maddesi
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen 12.02.2004 tarihli kararın sanığa bildirdiği adresine 21.04.2004 günü tebliğ edildiği buna karşılık belirtilen tarihte sanığın ... Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunduğunun anlaşılması karşısında sanığın 21.10.2019 tarihli temyiz talebi süresinde kabul edilmek suretiyle yapılan incelemede;
Somut olaya göre, şikayetçinin muhkem olmadığı belirlenen işyerine girmek suretiyle içeriden sigara ve diğer eşyaları çalma şeklindeki sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK'nun 492/1,81/2, 102/4, 104/2. maddelerine göre, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nun aynı suça uyan 142/1-b, 143, 151/1, 116/1, 66, ve 67. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Kanun’un 7/2, 5252 sayılı Kanun’un 9/3. maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından 765 sayılı Kanun hükümlerinin sanık yararına olması ve aynı Kanun’un 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık zamanaşımının suç tarihi olan 05.02.2001 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 06/10/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.