Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2022/7632 Esas 2022/13412 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Ancak sanığın cezaevi aracılığı ile gönderdiği dilekçede temyizden vazgeçtiğine dair açık bir ibare yazmadığı gibi müdafinin de bu yönde bir talebi olmadığı tespit edilmiştir. Mahkeme, yapılan yargılamada sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığına karar vererek, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz istemini esastan reddetmiştir. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 288, 294 ve 301. maddelerine değinilmiş ve temyiz sebebinin hukuki yönüne ilişkin olması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca kararda, sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün uygulama maddelerinin TCK’nın 142/2-b, 143. maddeleri olduğu ancak TCK’nın 62. maddesi uygulanmadığı ve eksik ceza tayini yapıldığı vurgulanmıştır. Karar, 10.10.2022 tarihinde oy birliği ile verilmiştir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Düzeltilerek esastan red

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde belirttiği sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 09.07.2020 tarih, 2019/1-52 Esas ve 2020/359 Karar, 12.03.2020 tarih, 2018/1-337 Esas ve 2020/176 Karar, 23.10.2018 tarih, 2017/1-842 Esas ve 2018/457 Karar sayılı kararlarında belirtildiği üzere; temyiz kanun yolu başvurusunda bulunulduktan sonra, ilgililerin temyiz başvurusundan "feragat" ya da "vazgeçme" vb. içerikli taleplerinin, kanun yoluna başvurma hakkından feragat kapsamında değil yapılan kanun yolu başvurusunun geri alınmasını düzenleyen 5271 sayılı CMK'nın 266. maddesi kapsamında değerlendirilmesi ve talep içeriğinin açıkça temyiz başvurusunun geri alınması diğer bir deyişle yapılan temyiz başvurusundan vazgeçme iradesini yansıtıp yansıtmadığına bakılmasının gerekeceği, iradenin açıkça yapılan temyiz başvurusundan vazgeçmeye yönelik olması hâlinde, temyiz davasının açılabilmesi için gerekli olan "istek" de ortadan kalkmış olacağından vazgeçilen bu temyiz davasından dolayı Yargıtayca temyiz incelemesinin yapılamayacağı, bu itibarla somut olayda sanık ... müdafiinin temyiz isteminde bulunmasından sonra sanık ...’nun cezaevi aracılığı ile gönderdiği 08.09.2022 tarihli dilekçesinde “...Dosyamın onaylanıp açık cezaevine çıkmak istiyorum.” şeklindeki beyanı ile asıl iradesinin temyizden vazgeçmek değil de açık ceza infaz kurumuna geçiş yapmak, daha fazla kapalı ceza infaz kurumunda kalmamak için dosyanın bir an önce sonuçlanmasına/öncelikle incelenmesine yönelik olduğu, sanığın dilekçesinde temyizden vazgeçtiğine dair açık bir ibare yazmadığı gibi müdafiinin de bu yönde bir talebinin olmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;
Sanık hakkında ilk derece mahkemesince kurulan mahkumiyet hükmünün uygulama maddeleri, TCK’nın 142/2-b, 143. maddeleri olup TCK’nın 62. maddesi uygulanmadığı halde, istinaf mahkemesince TCK’nın 143. maddesi ile yapılan uygulama kısmının hükümden çıkarılması ile yetinilerek düzeltilerek esastan red kararı verilmesi gerekirken ayrıca TCK’nın 62. maddesi ile ilgili yazılı şekilde hüküm kurularak eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Oluş ve dosya içeriğine göre, nitelikli hırsızlık suçunun yasal unsurlarının oluştuğu ve sanık hakkında kurulan hükümde, eleştiri dışında, herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmıştır.
Ayrıca dosyada CMK'nın 289. maddesinde sayılan hukuka kesin aykırılık hâllerinin herhangi birinin varlığı da tespit edilememiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine göre, sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümde ileri sürülen temyiz sebepleri yönünden bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK'nin 302/1. maddesi uyarınca, sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN ONANMASINA, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 10.10.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.