Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/20657 Esas 2022/13427 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların işledikleri nitelikli hırsızlık suçundan verilen ertelemeli mahkumiyet ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları ile suçta kullandıkları aracın müsaderesine karar verildiği ve araç plakasının yanlış yazıldığı belirtildi. Sanıkın beraat kararı ve aracın sahibine iade edilmesi talebiyle yapılan temyiz istemlerinin reddedildiği ve malen sorumlu kişi tarafından aracın üzerindeki tedbirin kaldırılması talebinin reddedildiği ifade edildi. Ancak müsadere kararında belirtilen yanlış plakanın düzeltildiği ve karara yapılan itirazın incelenmesi için dosyanın mahalline iade edilmesine karar verildiği belirtildi.
5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 8/1. maddesi, Bölge adliye mahkemelerinin, 26.9.2004 tarihli ve 5235 sayılı Adlî Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin kuruluş, görev ve yetkileri hakkında Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca Resmî Gazete'de ilân edilecek göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 322. maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkraları hariç olmak üzere, 305 ilâ 326'ncı maddeleri uygulanır. Bu düzenlemeye göre, ilk derece mahkemesince verilen kararlar Yargıtay bozması sonrasında ve istinaf mahkemelerinin faaliyete geçtiği tarihinden sonra yeniden verilmişse, kesinleşinceye kadar temyiz kanun yoluna tâbidir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜMLER : Müsadere

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 8/1. maddesi, “Bölge adliye mahkemelerinin, 26.9.2004 tarihli ve 5235 sayılı Adlî Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin kuruluş, görev ve yetkileri hakkında Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca Resmî Gazete'de ilân edilecek göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 322. maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkraları hariç olmak üzere, 305 ilâ 326'ncı maddeleri uygulanır.” şeklinde düzenlenmiştir.
Bu düzenlemeye göre, ilk derece mahkemesince 20.07.2016 tarihinden önce karar verilip de Yargıtay bozması sonrasında ve istinaf mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20.07.2016 tarihinden sonra yeniden verilen kararlar kesinleşinceye kadar temyiz kanun yoluna tâbidir. Bu istisnai düzenleme, Yargıtay’ın elindeki dosyaların tümünü istinaf mahkemesine devretmesi hâlinde, ilk dereceden istinaf incelemesi için gelecek dosyalarla birlikte, istinaf mahkemelerinin daha kuruluş aşamasında tıkanmasını önleme amacıyla yapılmıştır.
Kural olarak istinaf mahkemelerinin faaliyete başlama tarihi olan 20.07.2016 tarihinden sonra, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu hükümlerinin uygulanması gerekir. Dolayısıyla, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesiyle belirlenen istisnai kararlar ile suçluların geri verilmesi kararları dışında 20.07.2016 tarihinden sonra ilk derece mahkemelerinden verilen, bütün kararlar, istinaf kanun yoluna tâbidir.
... 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.12.2012 tarihli ve 2012/910 E., 2012/1101 K. sayılı kararıyla, sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı, sanık ... hakkında da ertelemeli mahkûmiyet kararı verildiği, aynı zamanda sanıkların suçta kullandıkları babaları ... adına kayıtlı ... plakalı aracın da müsaderesine karar verildiği, kararda araç plakasının sehven ... olarak yazıldığı, sanıklar hakkındaki kararların temyiz ve itiraz edilmeyerek 28.12.2012 tarihinde kesinleştiği, sanık ...'ın 09.06.2016 tarihli dilekçesiyle, hakkında beraat kararı verilmesini ve aracın da sahibine iade edilmesinin gerektiğini belirterek hükmü temyiz ettiği, temyiz isteminin ... 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.05.2016 tarihli ve 2012/910 E., 2012/1101 K. sayılı ek kararıyla süre yönünden reddedildiği, bu karara sanık ... tarafından itiraz edilmediği, suçtan malen sorumlu ... ...'ın 07.04.2017 tarihli dilekçesi ile sahibi bulunduğu ... plakalı aracının üzerindeki tedbirin kaldırılmasını talep ettiği, bu talebin de ... 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.04.2017 tarihli ve 2012/910 E., 2012/1101 K. sayılı ek kararıyla reddedildiği, ancak, müsadere kararında hatalı olarak belirtilen ... sayılı plakanın ... olarak düzeltildiği, bu kararın ...'a 16.05.2017 tarihinde tebliğ edildiği, ... vekilinin, "... plakalı aracın müsadere edilmesine dair kararın kaldırılması" talebi ile karara itiraz ettiği anlaşılmış olmakla; mahkemenin 18.04.2017 tarihli ek kararının, "müdaseresine karar verilen ... plaka sayılı aracın, ...'a ait ... olarak düzeltilerek, suçta kullanılan ... plakalı aracın MÜSADERESİNE" ilişkin olduğu, bu haliyle ... plakalı araç ile ilgili müsadere kararının, ilk kez verilen yeni bir karar olduğu gözetildiğinde, ... 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.04.2017 tarihli ek kararının, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başladığı 20/07/2016 tarihinden sonra verilmiş bulunması nedeniyle kanun yolu incelemesinin istinaf kanun yoluna tâbi olduğu anlaşılmakla, malen sorumlu olan ... vekilinin istinaf talebinin merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 10/10/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.