TALEP:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08.08.2017 tarih ve 2017/47630 sayılı yazısı ile;
İftira suçundan sanık ...’un 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 267/1 ve 269/2. maddeleri gereğince 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar anılan Kanunun 53/1-a-b-d-e maddesindeki haklardan, koşullu salıverilinceye kadar ise aynı Kanunun 53/1-c maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına, Kırşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.12.2001 tarihli ve 2003/609 esas, 2003/765 sayılı ilâmı tekerrüre esas teşkil ettiğinden cezasının, anılan Kanunun 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Kırşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.12.2007 tarihli ve 2007/116 esas, 2007/395 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre;
1- 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53/2. maddesinde yer alan “Kişi, işlemiş bulunduğu suç dolayısıyla mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar bu hakları kullanamaz.” ve 3. fıkrasındaki “Mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, anılan maddenin 1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı, kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından vesayet ve kayyımlıkla ilgili hak yoksunluğu ile anılan maddenin 1. fıkrası a, b, d ve e bentlerinde yazılı hak yoksunluklarının ise cezanın infazının tamamlanmasına kadar devam edeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde,

2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun, “Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümleri uygulanmaz” şeklindeki 58/5. maddesi ile ister tekerrüre esas alınacak, isterse tekerrür uygulaması yapılacak hükme konu suçun, fail tarafından onsekiz yaşından önce işlenmiş olması halinde, artık tekerrür hükümleri uygulanamayacağına ilişkin Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.06.2009 tarihli ve 2008/2-234 esas, 2009/169 karar sayılı ilâmı birlikte değerlendirildiğinde, adli sicil kaydına göre onsekiz yaşını tamamladıktan sonra tekerrüre esas bir mahkûmiyeti bulunmayan sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde,
İsabet görülmemiştir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca Kırşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.12.2007 tarihli ve 2007/116 esas, 2007/395 sayılı kararının bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü 25.07.2017 gün ve 94660652-105-40-5212-2017-KYB sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrak dairemize gönderilmiş ise de;
TÜRK MİLLETİ ADINA
Kanun yararına bozma istemine konu kararın niteliğine, tebliğname tarihine, 2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi hükmüne, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı kararındaki iş bölümüne göre, işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesine ait olmakla, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye GÖNDERİLMESİNE, 02.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.