Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/18570 Esas 2022/13663 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet kararının temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceledi. Kararda, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesine ilişkin değişiklikler ve 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi ele alındı. Bu kapsamda, 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı tespit edildi. Bu nedenle, CMK’nın 253. ve 254. maddeleri uyarınca, uzlaştırma işlemlerinin gerçekleştirilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu sonucuna varıldı. Kararın bu nedenle bozulması gerektiği belirtildi. Kanun maddelerine ilişkin detaylı açıklamalar yapılmadı.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca; "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 12/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi