Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/20279 Esas 2022/13827 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, nitelikli hırsızlık suçundan verilen kararın temyiz talebini reddetti. Hükümlü, eski hale getirme talebiyle birlikte temyiz istemi de bulundu. Ancak, eski hale getirme talebiyle birlikte temyiz istendiğinde karar verme yetkisinin Yargıtay'da olduğu belirtildi ve temyiz talebi reddedildi. Mahkeme kararının incelemesinde, belirli yasa maddelerine uyulmadığının fark edilmesi sonucu hüküm bozuldu. Bu nedenle, Mahkeme, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA karar verildi.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142. maddesi, nitelikli hırsızlık suçuna ilişkin hükümleri içerirken, 7/2. Maddesi ise suçun unsurları ve ceza tayini hakkında düzenlemeler yapar. 5252 sayılı Kanun'un 9/3. maddesi ise uygulamaya ilişkin yasa yolu ve itirazları belirler.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Temyiz talebinin reddi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükümlünün 15.12.2020 tarihli dilekçesinde eski hale getirme talebi ile birlikte temyiz isteminde bulunduğu görülmüş olup; temyiz isteminin eski hale getirme talebiyle birlikte olması halinde karar verme yetkisinin yüksek Yargıtay'ın ilgili dairesinde bulunduğu gözetilerek, temyiz talebinin reddine ilişkin ... 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.12.2020 tarihli ek kararının yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Mahkemenin 06/06/2005 gün, 2001/1346 Esas, 2002/106 Karar sayılı uyarlama yargılamasına ilişkin kararın temyiz incelemesinde, 5271 sayılı CMK'nın 32, 261 ve 268. maddeleri uyarınca hüküm fıkrasında, kanun yolu, süresi, başlangıcı ve başvurulacak merciin açıkça gösterilmesinin zorunlu olduğu; 5237 sayılı TCK'nın 7/2 ve 5252 sayılı Kanun’un 9/3. maddesi uyarınca, duruşma açılarak veya dosya üzerinden verilen bütün uyarlama kararlarına yönelik yasa yolunun temyiz yasa yolu ve yapılan itirazları inceleme yetkisinin de Yargıtay’ın ilgili Ceza Dairesine ait olduğu; hükümlünün yokluğunda evrak üzerinde verilen uyarlama kararında yasa yolunun itiraz olarak gösterildiğinden merciin de yanlış gösterilmiş olduğunun anlaşılması karşısında, hükümlünün temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1-Lehe olan yasanın belirlenmesi herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasını, takdir hakkının kullanılmasını gerektiriyorsa veya sonraki yasa ile suçun unsurlarının veya özel hallerinin değiştirilmesi, cezanın tayin ve takdiri ile artırım ve indirim oranlarının belirlenmesi, seçimlik cezalardan birinin tercihi ve seçenek yaptırımların ya da cezanın kişiselleştirilmesini gerektiren hallerde lehe Yasa'nın belirlenmesi amacıyla verilen uyarlama kararlarının hükümlünün duruşmadan haberdar edilerek ve duruşma açılarak verilmesi gerektiğinin anlaşılması karşısında, duruşma açılmaksızın evrak üzerinde yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
Hükümlünün olay tarihinde müştekinin kapıları kilitli olan aracın kapısını spatula ile açmak suretiyle, araç içerisinden teyp çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine uyduğu gözetilmeden, yazılı şekilde aynı Kanun'un 142/2-d maddesine göre hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlü ...’ın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 13.10.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.