Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Suç uydurma
Hüküm : TCK’nın 271/1, 43/1-2, 62, 53, 50/1-a, 52/2 ve 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Hükmün gerekçesinde, "Sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışlarında olumlu bir hal bulunmaması sebebi ile TCK’nın 62. maddesi gereğince cezadan indirim yapılmasına yer olmadığına karar verildiği" belirtilmiş olmasına karşın; hüküm bölümünde verilen cezadan anılan yasanın 62. maddesi uyarınca indirim yapılması suretiyle gerekçe ile hüküm arasında çelişki yaratılması,
2- Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezanın, "sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık" gerekçe gösterilerek TCK"nın 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrildiği, ancak, “sanığın olumsuz kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları" ve "sanığın suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği bir pişmanlığın tespit edilememesi" gerekçe gösterilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve erteleme hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar vermek" suretiyle hükümde çelişkiye yol açılması,
3- 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 106/3. maddesi uyarınca adli para cezalarının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma kararı verileceği de gözetilerek, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde hapisten çevrilen ve ödenmeyen adli para cezasının hapse dönüştürüleceği hususunun sanığa ihtar edilmesine karar verilmesi,
4- TCK 52/4. maddesinde taksit miktarının dörtten az olmayacağı belirtildiği halde, sanığa verilen adli para cezasının 3 aylık eşit taksit halinde infazına karar verilmesi,
5- Adli para cezası ile mahkumiyetine karar verilen sanık hakkında, TCK’nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca ceza süresi bakımından kazanılmış hakkın korunmasına 19.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.