Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/16097 Esas 2022/13881 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanık hakkında nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü verdi. Ancak mala zarar verme suçundan verilen adli para cezasına ilişkin hükümlerin temyizi mümkün değildi ve bu nedenle sanığın temyiz istemi reddedildi. Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hüküm tebliğnameye uygun olarak onaylanırken, nitelikli hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmü bozuldu. Mahkeme, müştekinin ifadeleri arasındaki çelişkilerin giderilmesi gerektiğini ve sanığın etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması için gerekli koşulların oluşmamasına rağmen uygulandığını belirtti. Bu nedenle, hüküm bozuldu ve sanığın kazanılmış hakkı korundu. Kanun maddeleri ise şöyle: 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi, 5237 sayılı TCK’nın 35. maddesi ve nitelikli hırsızlık suçunda etkin pişmanlık hükümleri.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I- Mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hükümlerin, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince sanığın temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...’in temyiz nedenleri de yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
III-Nitelikli hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müşteki ...’nin 21.10.2012 tarihli kolluk anlatımında yalnızca tandırlık anahtarının çalındığını belirtmesine rağmen 17.10.2014 tarihli talimat ifadesinde “evde değerli bir eşya bulunmadığı için herhangi bir eşya alınmadan giren kişiler çıkıp gitmiş” şeklinde beyanda bulunarak çalınan bir eşyasının bulunmadığını belirtmiş olması karşında, müştekinin ifadeleri arasındaki çelişkilerin yarattığı duraksama giderilip, eylemin kalkışma aşamasında kaldığı kabul edilmesi halinde sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 35. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Kabule göre de; sanığın, müştekinin mala zarar verme suçu yönünden uğradığı zararı giderdiği gözetildiğinde, uygulama koşulları bulunmadığı halde nitelikli hırsızlık suçundan da etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi gereğince sonuç ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 17.10.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.