Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/21124 Esas 2022/13902 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi, 2021/21124 E., 2022/13902 K. numaralı 11 Ocak 2018 ek kararda, nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarına ilişkin verilen hükümlerin temyiz talebini reddetti. Dosyanın incelenmesi sonucunda, sanıkların avukatlarının belirttikleri sebeplerin yasal koşulları karşılamadığı ve temyiz isteminin reddedilmesi gerektiği anlaşıldı. Kanun maddeleri ise şöyle: Temyiz talebinin reddi için hükmün hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılık oluşturur ve temyiz sebebi hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir. Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar. İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az süreli hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün değildir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
EK KARAR TARİHİ : 11/01/2018
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Temyiz talebinin reddi


Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, sanıklar müdafiilerinin, temyiz talebinin reddine dair 11.01.2018 tarihli ek karara karşı temyiz dilekçelerinde belirttikleri sebeplere yönelik yapılan incelemede;
I-Sanık ... müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda dosya üzerinden karar verilen ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi’nin 11.01.2018 günlü, 2017/2151 Esas ve 2017/2132 Karar sayılı temyiz talebinin reddine dair ek kararın, sanık müdafiine 12.03.2018 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilmesine karşın, sanık müdafiinin 5271 sayılı CMK'nın 296/2. maddesinde öngörülen yasal süresinden sonra 24.03.2018 tarihli dilekçesi ile hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla; yasal koşulları bulunmayan temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nın 298/1. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık ... müdafiinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Hükmolunan cezaların miktarları ve türleri gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az süreli hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, Bölge Adliye Mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 11.01.2018 tarihli ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanık ... müdafiinin temyiz isteminin reddiyle, temyiz talebinin reddine dair ek kararın tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 17.10.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.