Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2022/358 Esas 2022/13950 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan açılan davada mahkumiyet kararı verildiği ve temyiz edilmeden kesinleştiği belirtilmiştir. Bu nedenle kesin hüküm karşısında temyiz incelemesi yapılamayacağına karar verilmiştir. İkinci bir hükümde ise sanık hakkında 16.10.2006 tarihli tutanak hakkında kurulan düşme hükmünün usul ve kanuna uygun olarak onanmasına karar verilmiştir.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'a göre uyarlama yargılamasının tabi olacağı ilkelerin belirlenmesi gerektiği ve uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara karşı başvurulabilecek yasa yolunun 5275 sayılı Yasanın 101/3. fıkrası uyarınca itiraz yasa yolu olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesine göre kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı ifade edilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜMLER : Düşme, mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1- Sanık hakkında 29.05.2006 tarihli tutanağa ilişkin kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında 29.05.2006 tarihli tutanağa ilişkin dava açıldığı, yapılan kovuşturma neticesinde 29.01.2009 tarih 2006/1452E sayılı karar ile sanık hakkında mahkumiyet kararı verildiği ve Yargıtay 13. Ceza Dairesi’nin 12.03.2015 tarih 2013/27674E sayılı ilamından önce temyiz edilmeden 30.05.2009 tarihinde kesinleştiğinin anlaşılması karşısında; hüküm kesinleştikten sonraki bütün işlemlerin hukuki değerden yoksun olduğu gözetilerek, kesin olan hüküm karşısında temyizen incelenecek bir karar bulunmadığından,
Ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 17.05.2011 gün, 66-96 sayılı kararında da açıklandığı gibi, 01 Haziran 2005 tarihinden sonra gerçekleştirilen yasa değişiklikleri nedeniyle uyarlama yargılamasının tabi olacağı ilkelerin 5252 sayılı Yasanın 9. maddesine göre değil, 5275 sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. ilâ 101. maddelerine göre belirlenmesi gerektiği, uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara karşı başvurulabilecek yasa yolunun ise 5275 sayılı Yasanın 101/3. fıkrası uyarınca itiraz yasa yolu olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, katılan vekilinin dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2- Sanık hakkında 16.10.2006 tarihli tutanak hakkında kurulan düşme hükmünün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, katılan vekilinin temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun ve takdire dayalı bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 17.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.