Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/17830 Esas 2022/13861 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen 2021/17830 E. ve 2022/13861 K. sayılı kararda, sanık hakkında nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından hüküm kurulduğu belirtiliyor. İlk derece mahkemesinden verilen cezaların istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği ifade ediliyor. Sanık müdafiinin temyiz istemleri, hükmün hukuki yönüne ilişkin olmadığı ve kesin delil bulunmadığı gerekçeleriyle reddedildiği belirtiliyor. CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca beş yıl veya daha az hapis cezaları ve miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği vurgulanıyor. Kararda anılan kanun maddeleri, temyiz başvurusu ve hukuka aykırılık hallerine ilişkin düzenlemeleri içeriyor.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
... Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi’nin 21/09/2017 tarihli karar başlığında, heyet üyelerinin kurum siciline yer verilip, ad ve soyadlarının gösterilmemesi 5271 sayılı CMK’nın 232/2-b maddesindeki açık düzenlemeye aykırı ise de; anılan hususun mahallinde eklenmesi olanaklı görülmüştür.
I-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesi neticesinde;
Hükmolunan cezaların miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafiinin temyiz isteminin sanığın mahkumiyetine yeter kesin ve her türlü şüpheden uzak delil bulunmadığına, tanık beyanının sezgilere dayandığına ve hükme esas alınamayacağına yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Oluş ve dosya içeriğine göre, olay tarihinde sanığın 21/08/2016 tarihinde saat 00:50 sularında şüphelinin katılana ait ikamete apartman boşluğundan yaklaşık 10-15 metre uzunluğunda halat sarkıtarak girdiği ve katılana ait ikametten bir adet tek taş altın yüzük, bir adet beyaz kolye ve ucunda 18 ayar nazarlık altın, bir adet 18 ayar alyansı hırsızladığı, müştekinin tahmini zararının 2000 TL olduğu, olay ve yakalama tutanağında ikamete komşu bir evin çatısında yapılan kontrolde halatın yanına çömelmiş vaziyette ibaret olayda sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmıştır.
Ayrıca dosyada CMK'nın 289. maddesinde sayılan hukuka kesin aykırılık hâllerinin herhangi birinin varlığı da tespit edilememiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine göre, sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümde ileri sürülen temyiz sebebi yönünden bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN ONANMASINA, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 17/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.