Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/19511 Esas 2022/14057 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanığın basit yaralama ve mala zarar verme suçları hakkında şikayetçi olunmadığı için düşme kararı verilmesi gerektiğini düşünülmediğini ve konut dokunulmazlığının ihlali suçunda uzlaşma önerisi yapılmadan hüküm verildiğini belirtti. Bu sebeple, CMK'nın ilgili maddeleri dikkate alındığında, sanığın durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varıldı. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK'nın 73/4. maddesi, 7/2. maddesi ve 151. maddesi, 6763 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve 254. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi, ve CMUK'nun 321. maddesi sayıldı.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Basit yaralama, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanığın üzerine atılı basit yaralama ve mala zarar verme suçlarının, soruşturulması ve kovuşturulması şikayete tabi 5237 sayılı TCK’nın 86/2 ve 151/1 maddeleri kapsamında kaldığı, mağdurun sanık hakkında şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 73/4. maddesi uyarınca sanığa şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorularak sonucuna göre düşme kararı verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan ''etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile'' ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 151. maddesinde tanımı yapılan ve somut olay bağlamında sübuta erdiği kabul edilen mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı, aynı yasanın 116/4. maddesinde düzenlenen konut dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden ise uzlaşma önerisinin yapıldığı tarihte 5271 Sayılı CMK’nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek yeni düzenleme karşısında sanığa konut dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden usulüne uygun uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla; TCK'nın 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, atılı konut dokunulmazlığını ihlal etme suçu yönünden 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle, 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 18.10.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.