Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/18707 Esas 2022/13958 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin Mala Zarar Verme ve Hakaret suçlarından mahkumiyetine karar verdi. Ancak, bu kararın temyiz edilmesi sonrasında, bir kişi için hakaret suçundan verilen ceza kararının reddedilmesine karar verildi. Diğer kişi için ise mala zarar verme ve hakaret suçlarından verilen hükümler bozuldu ve yeniden değerlendirme yapılmasına karar verildi. Kararda yer alan kanun maddeleri şunlar: 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi, 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2. ve 7. maddeleri, ve 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme ve hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Katılan sanıklar ... ve ... hakkında hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığı kararlara yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre katılan sanık ...’in temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Katılan sanık ... hakkında mala zarar verme ve katılan ...’ya yönelik hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan ''etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile'' ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı 151. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı, aynı Yasanın 125/1., 125/4. maddelerinde düzenlenen hakaret suçu yönünden ise uzlaşma önerisinin yapıldığı tarihte 5271 sayılı CMK’nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek yeni düzenleme karşısında sanığa hakaret suçu yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla; 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, atılı suçlar yönünden 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 18/10/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.