Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma, Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan, Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : 1- TCK"nın 179/3. maddesi yollamasıyla 179/2, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
2- TCK"nın 268/1 maddesi yollamasıyla 267/1, 269/2,
62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
3- TCK"nın 206/1, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca
mahkumiyet ve temyiz isteminin reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İddia, oluş ve dosya içeriğine göre, sanığın eyleminin bir bütün olarak TCK"nın 268. maddesinde düzenlenen başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma suçunu oluşturacağı gözetilmeden, sanığın ayrıca resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçundan da mahkumiyetine karar verilmiş ise de hükmün kesin nitelikte olması nedeniyle mahallinde kanun yararına bozma yoluna gidilmesi mümkün görülmüştür.
Başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarından verilen adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca infaz aşamasında resen uygulama yapılabileceğinden, hüküm fıkrasındaki TCK"nın 52/4. maddesi gereğince yapılan ihtarat sonuca etkili görülmemiştir.
Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçundan verilen adli para cezasının miktarı ve 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. maddesindeki temyiz sınırı karşısında hükmün kesin olması nedeniyle, temyiz talebinin reddine ilişkin karar usul ve kanuna uygun bulunduğundan,
Başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan ise yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle mahkumiyet ve redde ilişkin hükümlerin ONANMASINA, 07.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.