Taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2016/1216 Esas 2016/6585 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi         2016/1216 E.  ,  2016/6585 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma,
Suçluyu kayırma
Hüküm : 1-Sanık ... hakkında: TCK’nın 89/1, 89/2.
maddeleri gereğince mahkumiyet,
2-Sanıklar ... ve ... hakkında:
TCK’nın 283/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince
ayrı ayrı mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanığın sevk ve idaresindeki araçla katılanı yaralaması nedeniyle eylemine uyan ve asli norm olan TCK’nın 89/1-2 maddeleri gereğince cezalandırılmasına karar verildiğinin anlaşılmasına göre; iddianamede aynı eylem için uygulanması talep edilen ve fakat uygulanan asli norm nedeniyle tatbik kabiliyeti bulunmayan tali norm mahiyetindeki TCK’nın 179/2 maddesinde düzenlenen tehlike suçu ile ilgili zamanaşımı süresi içerisinde ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise:
Suç nevine göre katılma hakkı bulunmayan müştekinin davaya katılmasına dair hukuki dayanaktan yoksun karar, temyiz hakkı vermeyeceğinden müştekinin bu suça ilişkin temyiz davasının CMK"nın 260. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanıklar hakkında tayin olunan 6 ay hapis cezasının TCK’nın 50/1-a ve 52/2. maddesi uyarınca bir gün karşılığı takdir edilen 20,00 TL’den adli para cezasına çevrilmesi sırasında 3.600.-TL yerine hesap hatası sonucu 3.000.-TL adli para cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış ve adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca infaz aşamasında resen uygulama yapılabileceğinden, hüküm fıkrasındaki TCK"nın 52/4. maddesi gereğince yapılan ihtarat sonuca etkili görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 10.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.