Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/17733 Esas 2022/14239 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen hükümde, nitelikli hırsızlık suçu ile ilgili bir davada, temyiz başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Ancak yapılan incelemelerde sanığın savunma hakkının kısıtlandığı ve zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden yargılamaya devam edildiği ortaya çıkmıştır. Bu nedenle hüküm, CMK'nın ilgili maddeleri uyarınca bozulmuş ve dosya yeniden Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmiştir. 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-b ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanık ...’ye zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmesi gerekmektedir. Aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e-h maddelerine aykırı davranılması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması ise hukuka aykırılık teşkil etmektedir. Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır'', aynı Kanun’un 294. maddesinin ''temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir'' ve aynı Kanun’un 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-b ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanık ...’ye zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e-h maddelerine aykırı davranılması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nün temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün öncelikle bu nedenle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... 51. Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin ise ... Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 20.10.2022 gününde oybirliği ile karar verildi.