Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/18875 Esas 2022/14385 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet kararı temyiz edildi. Yapılan inceleme sonucunda, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun yürürlüğe girmesiyle birlikte, uzlaşma hükümleri yeniden düzenlendi ve mala zarar verme suçu uzlaşma kapsamına alındı. Konut dokunulmazlığının ihlali suçu ise cebir kullanılmak suretiyle gece vakti işlendiği için ceza miktarında alt sınırın üzerinde bir ceza verilmesi gerektiği kararlaştırıldı. Mahkumiyet kararı olan sanık hakkında mahkum olduğu kısa süreli hapis cezası ertelenirken, hak yoksunluklarına karar verilmesi suretiyle TCK'nın 53/4. maddesine aykırı davranıldığı belirtildi. Ayrıca, katılanların zararının giderilmemiş olması nedeniyle sanık hakkında CMK’nın 231. maddesi ile uygulama yapılamadığı belirtilirken, TCK’nın 50/1. maddesinin uygulanmaması gerektiği ifade edildi. Karar sonucunda, mahkumiyet kararı bozuldu. Sanığın kazanılmış hakkı korundu ve karar oy birliğiyle verildi.
Kanun Maddeleri:
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 116/1-4 madde ve fıkraları
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi
- TCK'nın 61. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nın 51. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi
- CMK’nın 231. maddesi
- TCK’nın 50/1. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesine eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan ''Etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile'' ibaresinin madde metninden çıkarılması nedeniyle olay bağlamında sübuta erdiği kabul edilen ve kesin hüküm kurulan TCK’nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı, 5237 sayılı TCK'nın 116/1-4 madde ve fıkrasında tanımı yapılan nitelikli konut dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden ise yeni düzenleme karşısında bu suç yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiğinin anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek atılı suç yönünden 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
2-Konut dokunulmazlığının ihlali suçunun cebir kullanılmak suretiyle gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında; TCK'nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken bu hususların dikkate alınarak alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin düşünülmemesi,
3-5237 sayılı TCK’nın 51. maddesi uyarınca mahkum olduğu kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, aynı Yasa'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına karar verilmesi suretiyle, anılan Yasa'nın 53/4. maddesine aykırı davranılması,
4-Katılanların zararının giderilmemiş olması nedeniyle sanık hakkında CMK’nın 231. maddesi ile uygulama yapılamaz ise de; şartları oluştuğu halde yasal koşulları oluşmadığından bahisle sanık lehine olan TCK’nın 50/1. maddesinin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ceza miktarı bakımından 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son (5271 sayılı CMK 307) maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 24.10.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.