Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/20676 Esas 2022/14309 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
6. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/20676
Karar No: 2022/14309
Karar Tarihi: 24.10.2022

Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/20676 Esas 2022/14309 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen hüküm kesinleştiği için temyiz edilemez. Nitelikli hırsızlık suçundan verilen hüküm de kabul edilemez olduğundan reddedilir. İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçu için sanık suçlu bulunmuştur ancak ceza tayininde eksiklik yapıldığından hüküm bozulmuştur. 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. maddesi uyarınca adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesinleşir ve temyiz edilemez. TCK'nın 116/4. maddesi gereği eksik ceza tayini yapıldığında hüküm bozulur. Kanun maddeleri detaylı olarak incelenmelidir.
6. Ceza Dairesi         2021/20676 E.  ,  2022/14309 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    5271 sayılı CMK'nın 263/1. maddesi gereğince "tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabileceğinin" yazılmamış olması ve yapılan tebligatta da bu hususun açıkça belirtilmemiş olması nedeni ile; kanun yoluna başvuru yöntemi hususunda tereddüt oluştuğundan sanığın temyiz isteğinin süresinde yapıldığının kabulü ile yapılan incelemede;
    I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
    14/04/2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince sanığın temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
    II- Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçuna yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanığın temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
    III- Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    Suçun gece vakti işlendiği kabul edildiği halde sanık hakkında TCK'nın 116/4. maddesinin uygulanmayarak eksik ceza tayini,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğname gerekçesine uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi gereği sonuç ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 24/10/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.


    Hemen Ara