Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/19462 Esas 2022/14403 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi, bir sanık hakkında karşılıksız yararlanma ve mühür bozma suçlarından açılan davada karar verdi. Mühür bozma suçuna ilişkin beraat kararının istinaf başvurusunun esastan reddedildiği belirtilirken, karşılıksız yararlanma suçuna ilişkin ise hükümde herhangi bir isabetsizlik tespit edilmediği ve temyiz isteminin reddedildiği ifade edildi. Kanun maddelerine ise şu şekilde yer verildi:
- Mühür bozma suçuna ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi: 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, katılan vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
- Karşılıksız yararlanma suçuna ilişkin temyiz isteminin reddi: 5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız bozulmasını istediği temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.\" ve aynı Kanunun 301. maddesinin \"Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, temyiz isteminin esastan REDDİNE karar verildi.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Karşılıksız yararlanma ve mühür bozma
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi ve istinaf başvurusunun esastan kabulü ile sanığın beraatine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1- Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Mühür bozma suçunun türü ve bu suçlar için kanunda öngörülen cezaların üst sınırı gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, katılan vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız bozulmasını istediği temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir." ve aynı Kanunun 301. maddesinin "Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, katılan vekilinin, temyiz dilekçesinde; atılı suçun işlendiğini ve zararın tamamen giderilmediğini ileri sürdüğü, anılan temyiz dilekçesinde belirtilen sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Oluş ve dosya içeriğine göre, sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmıştır.
Ayrıca dosyada CMK'nın 289. maddesinde sayılan hukuka kesin aykırılık hâllerinin herhangi birinin varlığı da tespit edilememiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine göre, sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükümde ileri sürülen temyiz sebebi yönünden bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, katılan vekilinin yerinde görülmeyen TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN ONANMASINA, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 24.10.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.