Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
Hüküm : TCK’nın 292/1, 53 ve 58. maddesi uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Oluş ve dosya kapsamına göre; aşamalarda alınan savunmalarında sanığın, “29.01.2014 günü açık ceza infaz kurumuna teslim olması gerekirken olmadığını, Devrek’e gidip 2 hafta kadar burada kaldığını, 17.02.2014 günü Devrek’te gezerken önceden tanıdığı bir polis memurunu görüp yanına gittiğini, üzerinde kimliğinin olmadığını ancak hakkında arama kararı bulunduğunu söylediğini, firar etme kastının olmadığını” beyan ettiğinin anlaşılması karşısında; TCK"nın 293.maddesinde yazılı etkin pişmanlık hükümlerinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmayacağının tespiti bakımından sanığın kaçma sonrasında kendiliğinden mi teslim olduğu yoksa yakalanarakmı cezaevine konulduğunun ilgili kurumlardan sorularak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
2- Kabul ve uygulamaya göre ise;
a- Sanık hakkında TCK"nın 292/1. maddesi uyarınca uygulama yapılırken bu hükme yollama yapan 5275 sayılı Kanunun 97/1. maddesinin belirtilmemesi,
b- İkinci kez mükerrir olduğu anlaşılan sanık hakkında Gemlik Sulh Ceza Mahkemesinin 12.02.2009 tarihinde kesinleşen 2008/309 Esas, 2008/884 Karar sayılı ilamı ile verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi ile yetinilmesi gerektiği gözetilmeden birden fazla mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınması,
c- Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 sayılı iptal kararı ile TCK"nın 53. maddesindeki bazı düzenlemelerin iptal edilmiş olması nedeniyle bu karar doğrultusunda hüküm kurulmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 28.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.