Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma
Hüküm : TCK’nın 268/1. maddesi delaletiyle 267/1, 269, 62, 50/1-a, 52/2 ve 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Oluş ve dosya içeriğine göre; tanıklar ... ve ...’un dolandırıcılık suçlaması ile sanığı yakaladıktan sonra Cumhuriyet Savcısından talimat aldıklarını ve sanığı genel adli muayene raporu almak için hastaneye götürdüklerini beyan ettikleri, tanık ifadelerinde bahsedilen ve dosya içerisinde sureti bulunan raporun mağdur ... adına düzenlendiği, bu haliyle sanığın mağdur hakkında soruşturma başlayıp henüz kovuşturma başlamadan etkin pişmanlık gösterdiğinin anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 269/2. maddesi yerine anılan yasanın 269/1. maddesi ile indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış,
Seçenek yaptırım olan adli para cezaları ile doğrudan hükmedilen adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca infaz aşamasında resen uygulama yapılabileceğinden hüküm fıkrasındaki TCK"nın 52/4. maddesi gereğince yapılan ihtarat sonuca etkili görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.