Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/18345 Esas 2022/14482 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme kararı, nitelikli hırsızlık suçu için verilmiş olan bir hüküm üzerine yapılan temyiz başvurusunun reddedilmesiyle ilgilidir. Ancak, kararın hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle temyiz talebini kabul eden Yargıtay, zorunlu müdafii atanmayarak sanığın savunma hakkının kısıtlandığı iddiasıyla hükmü bozmuştur. Bu nedenle, dosya yeniden incelenmek ve hüküm verilmek üzere ilgili mahkemeye gönderilmiştir.
Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 288. maddesi üzerinde durulmuş ve temyiz hakkının hukuka aykırı olması nedenine dayandığı vurgulanmıştır. Ayrıca, temyiz isteğinin hukuki yönüne ilişkin olması ve temyize gerekçe gösterilen hususların belirtilmesi gerektiği hatırlatılmıştır. Bunun yanı sıra, 5271 sayılı CMK'nın 294. maddesi gereği temyiz gerekçesi olan hukuki yönün açıklanması gerektiği belirtilmiştir. Kararda ayrıca, 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişikliklerle ilgili olarak 5237 sayılı TCK'nın ilgili maddelerinde öngörülen suçun cezasının alt sınırının dikkate alınması gerektiği ve sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiğine dikkat çekilmiştir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddine

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır'', aynı Kanun’un 294. maddesinin ''temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir'' ve aynı Kanun’un 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-b ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5271 sayılı CMK'nın 304/2. maddesi uyarına yeniden incelenmek ve hüküm verilmek üzere dosyanın ... 2. Asliye Ceza Mahkemesi'ne gönderilmesine, kararın bir örneğinin ... Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 25.10.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.