Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/18135 Esas 2022/14511 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi, 2021/18135 E. ve 2022/14511 K. numaralı kararında nitelikli hırsızlık suçundan verilen hükmün istinaf başvurusunun esastan reddedildiği kararını incelemiştir. Ancak yapılan incelemede, 5237 sayılı TCK’nın 142/2-g ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek sanık savunma hakkının kısıtlanması sebebiyle hükmün öncelikle bu nedenle bozulmasına karar verilmiştir. Bu nedenle, CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak hükmün bozulmasına, CMK’nın 304/2-a maddesi gereği dosyanın gereğinin ifası için Asliye Ceza Mahkemesi’ne ve Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi’ne gönderilmesine karar verilmiştir. 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-g ve 143. maddeleri, 5271 sayılı CMK’nın 150/3., 188/1, 289/1-e, 302/2. ve 304/2-a maddeleri olarak belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır'', aynı Kanun’un 294. maddesinin ''temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir'' ve aynı Kanun’un 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-g ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün öncelikle bu nedenle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... 1. Asliye Ceza Mahkemesi’ne, bir örneğinin ise ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmesine, 25/10/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.