Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/18985 Esas 2022/14464 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
6. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/18985
Karar No: 2022/14464
Karar Tarihi: 25.10.2022

Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/18985 Esas 2022/14464 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen 2021/18985 E. ve 2022/14464 K. numaralı hükümde, nitelikli hırsızlık suçundan mahkum edilen sanığın temyiz istemi incelenmiştir. Yapılan incelemede, 5271 sayılı CMK'nın 294. maddesi gereği, sanığın temyiz istemi hukuka aykırı davranılması nedeniyle kabul edilmiştir. 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği belirtilmiştir. Ancak, sanığın savunma hakkının kısıtlanması sebebiyle hükmün öncelikle bu nedenle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca bozulması gerektiği kararlaştırılmış ve dosyanın 10. Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
6. Ceza Dairesi         2021/18985 E.  ,  2022/14464 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
    SUÇ : Nitelikli hırsızlık
    HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi

    Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır'', aynı Kanun’un 294. maddesinin ''temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir'' ve aynı Kanun’un 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, yapılan incelemede;
    28.06.2014 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e-h maddelerine aykırı davranılması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün öncelikle bu nedenle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... 10. Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine, 25.10.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara