Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/16934 Esas 2022/14463 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlamalarıyla yargılanmış ve 5 ay 12 gün hapis cezasına çarptırılmıştır. Kararı istinaf etmiş ancak duruşmaya gelmediği için istinaf başvurusu reddedilmiştir. Sanık, hukuki sebep içerir biçimde temyiz etmiştir ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, hükmün bozulması gerektiğini belirtmiştir. Ancak, hükmün dayandığı kanun hükmü, sonradan yürürlükten kaldırılmış ve Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir. Bununla birlikte, kanunların geçmişe yürümemesi ilkesi gereği, ... Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesi kararı yürürlükte olan kanuna uygundur. Bu nedenle, yargılamada bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle sanığın yerinde görülmeyen temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 281/1-2-c ve 298. maddeleri uyarınca, kanun değişikliğinin ceza yargılamasına etkisi de açıklanmaktadır.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Davanın reddine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
... Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesinin 05.04.2017 tarihli karar başlığında, heyet üyelerinin kurum siciline yer verilip, ad ve soyadlarının gösterilmemesi 5271 sayılı CMK’nın 232/2-b maddesindeki açık düzenlemeye aykırı ise de; anılan hususun mahallinde eklenmesi olanaklı görülmüştür.
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık ...’in temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Sanık hakkında açılan kamu davası üzerine ... 7. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 03.11.2016 günlü, 2016/347 esas ve 2016/600 sayılı kararıyla 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143/1, 35,53 maddeleri uyarınca 5 ay 12 gün hapis ve TCK’nın 116/4, 119/1-c, 62, 53 ve maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezasına karar verilmiş, bu hükmün tutuksuz sanık tarafından istinaf edilmesi üzerine sanığa meşruhatlı davetiye tebliğine rağmen duruşmaya gelmemesi sebebiyle, ... Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 22.03.2017 günlü, 2016/251-2017/507 esas ve sayılı kararıyla CMK’nın 223 ve 281/1. maddeleri uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
Sanık bu hükmü süresinde ve uyuşturucu etkisiyle suçu gerçekleştirdiğine, pişman olduğuna vb. gerekçelerle hukuki sebep içerir biçimde temyiz etmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı “CMK.nun 281.maddesinin 1. fıkrasının ikinci cümlesindeki "tutuksuz sanığa yapılacak çağrıda kendi başvurusu üzerine açılacak davanın duruşmasına gelmediğinde davanın reddedileceği ayrıca bildirilir" şeklindeki hükmün Anayasa Mahkemesinin 14.06.2017 tarihli ve 49-113 sayılı kararı ile iptal edildiği, iptal kararının 11.08.2017 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanmasından önce, 05.08.2017 tarihli Resmi Gazete'de
yayımlanarak yürürlüğe giren 20.07.2017 tarihli ve 7035 sayılı Kanunun 16.maddesi ile hükmün yürürlükten kaldırıldığı da gözetilerek sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekliliği” düşüncesiyle hükmün bozulması gerektiği görüşündedir.
Yukarıda özetlenen tebliğnamede de belirtildiği üzere, istinaf mahkemesi kararına dayanak yapılan ilgili kanun hükmü sonradan TBMM tarafından yürürlükten kaldırılmış ve Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir.
Ancak;
“Kanunların geçmişe yürümemesi ilkesi” bütün hukuk sistemine şamil evrensel bir hukuk prensibidir. Bu prensibin lehe olan maddi ceza hukukuna ilişkin kanun değişikliklerin geçmişe yürütülmesine ilişkin bir istisnası mevcut ise de, ceza yargılamasına ilişkin kanun değişikliklerinin geçmişe yürütülmemesi gerektiği hususunda hiçbir kuşku bulunmamaktadır.
Nitekim bu düşüncelerden hareketle kaleme alınan 5320 sayılı CMK’nın Yürürlüğü Hakkındaki Kanunun 4/2. maddesinde ‘Ancak ceza muhakemesi kanunun yürürlüğe girmesinden önce soruşturma ve kovuşturma evrelerinde yapılmış işlem ve kararlar hukuki geçerliliklerini sürdürürler’ düzenlemesine yer verilmiştir.
Öte yandan 2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 153/1. maddesi hükmü uyarınca, ‘Anayasa Mahkemesinin kararları kesindir. İptal kararları gerekçesi yazılmadan açıklanamaz.’ Aynı maddenin 5. fıkrası uyarınca, ‘İptal kararları geriye yürümez.’
Bu itibarla, işlem ve red kararına dayanak yapılan kanun hükmü sonradan hem TBMM tarafından yürürlükten kaldırılmış ve hem de Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiş olsa bile, ... Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin yapmış olduğu tebligat işlemi ve verdiği red kararı, işlem ve karar tarihi itibariyle yürürlükte olan kanuna uygundur.
Bu sebeple tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe itibar edilmemiştir.
Açıklanan nedenlerle;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine göre, sanık hakkında ... Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesince kurulan hükümde ileri sürülen temyiz sebebi yönünden bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK'nın 281/1-2-c ve 298. maddeleri uyarınca, sanık ...’in yerinde görülmeyen TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİ ile tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN ONANMASINA, CMK’nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın ... 7. Asliye Ceza Mahkemesine, kararımızın bir örneğinin de ... Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesine gönderilmesine, 25.10.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.